ჰიპოთირეოზი - ფარისებრი ჯირკვლის თირეოიდული ჰორმონების წარმოებისა და სამიზნე ქსოვილებზე მათი მოქმედების დაკნინება. ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების დეფიციტი პირველი 2-3 წლის განმავლობაში იწვევს ცნს-ის ღრმა დაზიანებებს.

მიზეზები:

• ფარისებრი ჯირკვლის დისგენეზია (ჰიპო- ან აპლაზია, ექტოპია);
• ჰიპოთალამო-ჰიპოფიზური ჰიპოთირეოზი;
• გარდამავალი ჰიპოთირეოაზი (დედის მიერ ანტითიროიდული საშუალებების მიღება ორსულობის დროს).

დედის მკურნალობის ზემოქმედება ნაყოფზე:

• ანტითიროიდული საშუალებები (პროპილტიოურაცილი, მეტამიზოლი) => ჰაყოფის ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის ბლოკირება => ნაყოფის ჰიპოთირეოზი; 
• რადიოაქტიული იოდი => ნაყოფის ფარისებრი ჯირკვლის დაზიანება;
• ბეტა-ადრენობლოკატორები (პროპრანოლოლი) => ნაყოფის ზრდისა და განვითარების შეფერხების სინდრომი, ბრადიკარდია, სუნთქვითი დარღვევები, ჰიპოგლიკემია;
• მეტამიზოლი და კარბამაზოლი გადადიან რძით => ბავშვის ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დაზიანება => ჰიპოთირეოზი.

კლინიკა (საკუთარი დაკვირვება): ანტროპომეტრიული მონაცემები საშუალოა, პირველი, რაც იპყრობს ყურადღებას - გარეგნულად ჯანმრთელი ახალშობილი დათრგუნულია, კუნთთა ჰიპოტონია, ადინამია, წოვა არაეფექტურია, ძილიანობა, თითქმის არ ტირის (დედას მიაჩნია, რომ ბავშვი "ძალიან მშვიდია"),ან ტირის დაბალი და უხეში ხმით, მუცელი შებერილია, მეკონიუმის გამოყოფა იგვიანებს (24-48 სთ), კვების დროს შესაძლებელია ციანოზი და აპნოე, ბრადიკარდია,სახის და ტანის პასტოზურობა, კანი მკრთალია, "მარმარილოსებრი" სურათით, სიყვითლე გახანგრძლივებულია, ვერ იკავებს სითბოს. პირი ნახევრადღიაა, ენა ფართეა, თავის გარშემოწერილობა დიდია, საგიტალური ნაკერი და მცირე ყიფლიბანდი ღიაა. სუნთქვა ხმაურიანია. ადრეული ანემია და ჭიპლარის თიაქარი.

მკურნალობა: L-თიროქსინი, ლევოთიროქსინი ან კომბინირებული თირეოკომბი. მიზანია აიწიოს T4 ნორმამდე, რათა შეწყდეს ცნს-ის დაზიანება.