მალაბსორბციის სინდრომი - არის პათოლოგია, რომელშიც იგულისხმება საჭმლის გადამუშავებისა და მისი შეწოვის დარღვევები, ფეკალური მასების შემადგენლობისა და გამოყოფის პათოლოგია, შინაგანი ორგანოების დაზიანებები და ბავშვის განვითარების შეფერხება.

კლინიკა: ძირითადი ნიშანია ხანგრძლივი დიარეა (თხელი და ხშირი - 6-ჯერ  მეტი დღე/ღამეში 3 კვირაზე მეტი დროის განმავლობაში).

• ფეკალური მასების შემადგენლობის დარღვევები - სტეატორეა, როდესაც განავალი შეიცავს დიდი რაოდენობით ცხიმოვან მჟავებს;
  
• პოლიფეკალია - განავლის გამოყოფის სიხშირე 6-ზე მეტჯერ დღე-ღამის განმავლობაში (ნორმა: 1-6 თვე - 2-4-ჯერ დღეში; 7-12 თვის ასაკში - 1-2-ჯერ დღეში);
• განავლის მოცულობის დარღვევები (ნორმა: ძუძუთი კვებისას განავლის რაოდენობა შეადგენს - მიღებული საკვების 2%; ხელოვნური კვებისას - 5%);
• ლორწოს შემცველობა მიუთითებს პერისტალტიკის მომატებაზე;მწვანე ფერი => ბილირუბინის რედუქციის დარღვევები;
• განავლის ნორმალური pH=5,8.

     ხანგრძლივი დიარეის მიზეზი შემთხვევათა

• 80%-ში „პროდუქტების აუტანლობაა“ (დისაქარიდაზული უკმარისობა, ცელიაკია , ძროხის რძის ცილების აუტანლობა);
  
• 20% თანდაყოლილი პათოლოგია (მუკოვისციდოზი, თანდაყოლილი ქლორიდული დიარეა,  ენტეროპატიური აკროდერმატიტი, ლიპაზის თანდაყოლილი დეფიციტი).

გამოჰყოფენ მალაბსორბციის 3 სახეობას:

1.შიდა კავიტარული - როდესაც ირღვევა საჭმლის გადამუსავება ნაწლავის ღრუში (მუკოვისციდოზი, კუჭქვეშა ჯირკვლის თანდაყოლილი ჰიპოპლაზიები, სანაღვლე გზების თანდაყოლილი ატრეზია, ენტეროკინაზის დეფიციტი);

2.ენტეროცელულარული - როდესაც ირღვევა მემბრანული მონელება ან შეწოვის პროცესები ენტეროციტის ფერმენტული სისტემის დეფექტის შედეგად. მათ შორის: საკვების ინგრედიენტების დაშლის დარღვევები (დისაქარიდაზული უკმარისობა); მემბრანული ტრანსპორტის დარღვევები (გლუცოზა-გალაქტოზის მალაბსორბცია, თანდაყოლილი ქლორიდული დიარეა , ენტეროპათიური აკროდერმატიტი);

3.პოსტცელულარული - როდესაც პროცესი ლოკალიზებულია ლორწოვანი გარსის ქვემოთ, ლიმფურ ძარღვებსა და კაპილარებში, რაც იწვევს პლაზმური ცილების ტრანსსუდაციას ნაწლავის ღრუში (ექსსუდაციური ენტეროპათია).