ანიონების სხვაობა (Anion gap) - არის სისხლში ან შარდში კატიონებისა და ანიონების სხვაობა, რომელიც გამოითვლება მეტაბოლური აციდოზის მიზეზების დასადგენად: თუ სხვაობა აღემატება ნორმალურს საუბრობენ აციდოზზე მაღალი ანიონური სხვაობით.

    კლინიკურ პრაქტიკაში ანიონური სხვაობის გამოსათვლელად გამოიყენება ე.წ. შემოკლებული ფორმულა (განზომილება: მექვ/ლ ან მლმოლ/ლ):

  Anion gap = [Na +] - ([Cl-] + [HCO3-]

ნორმა: 5-16 მლმოლ/ლ    

   ანიონური სხვაობის მნიშვნელობების შეფასებისთვის საჭიროა გამოკვლევის მეთოდოლოგიური წესების მკაცრი დაცვა, წინააღმდეგ შემთხვევაში რეზულტატების ინტერპრეტაცია არასწორი იქნება.

    მაღალი ანიონური სხვაობა მიუთითებს მეტაბოლურ აციდოზზე, რადგანაც ხდება ბიკარბონატების კონცენტრაციის დაქვეითება.

მიზეზები:

• ლაქტატ-აციდოზი;  
  
• კეტოაციდოზი; 
• ურემია; 
• ინტოქსიკაცია ასპირინით, მეტანოლით, რკინის პრეპარატებით.
  

  თირკმლის უკმარისობა იწვევს მჟავების ექსკრეციის და HCO3--ის რეაბსორბციის დაქვეითებას, ანუ ანიონური სხვაობის მომატებას.

   ნორმალური ანიონური სხვაობა. ამ შემთხვევაში HCO3--ის დაქვეითებ აკომპენსირდება Cl--ის გაზრდით და ცნობილია როგორც ჰიპერქლორემიული აციდოზი.

მიზეზები: 

• დიარეა, (ღებინება იწვევს ჰიპოქლორემიულ ალკალოზს); 
• HCO3--ის თირკმლისმიერი კარგვა (თირკმლის პროქსიმალური მილაკების აციდოზი, ტიპი2 RTA);  
• თირკმლების ფუნქციური დარღვევები (თირკმლის დისტალური მილაკების აციდოზი ტიპი1 RTA); 
• ინფუზიური თერაპიისას სითხეების გადაჭარბება; 
• ალკოჰოლი; 
• ადისონის დაავადება (მინერალოკორტიკოიდების დეფიციტი).
  

   ანიონური სხვაობის დაბალი მაჩვენებლები, გამოწვეულია უხშირესად ჰიპოალბუმინემიით. ალბუმინი უარყოფითად დამუხტული ცილაა, ამიტომ მისი დეფიციტი იწვევს სხვა უარყოფითი იონების შენარჩუნებას (ქლორიდები, ბიკარბონატი). ალბუმინის შემცირება 1 გ/დლ-ით იწვევს ანიონური სხვაობის 3 მმოლ/ლ-ით შემცირებას.

  ჰიპოალბუმინემიის მიზეზები: 

• სისხლდენები; 
• ნეფროტული სინდრომი;  
  
• გაუვალობა; 
• ღვიძლისდაზიანებები; 
• მრავლობითი მიელომები;